| Dr Anna Róża Burzyńska |
|
(Uniwersytet Jagielloński) 11–12 kwietnia 2014 11 kwietnia 2014 {piątek} 18:00 Sala Kinowa Po Brechcie – sztuka aktorska w teatrze niemieckim na przełomie XX i XXI wieku Wykład otwarty Wstęp wolny Wykład poświęcony będzie metodom aktorskim reprezentatywnym dla teatru niemieckiego po 1989, na różne sposoby odwołującego się do dziedzictwa Bertolta Brechta. Zanalizowane zostaną fragmenty spektakli Heinera Müllera, Christopha Marthalera, Heinera Goebbelsa, Thomasa Ostermeiera, Franka Castorfa, René Pollescha oraz Christopha Schlingensiefa. Przemiany niemieckiego aktorstwa ukazane zostaną w perspektywie przemian kulturowych, politycznych i społecznych oraz w powiązaniu z metamorfozami dominujących form teatralnych: zmieniającym się statusem tekstu dramatycznego, wzrastającym umuzycznieniem i mediatyzacją, ciągłą oscylacją między sensem a sensualnością (wedle formuły Hansa-Thiesa Lehmanna). 12 kwietnia 2014 {sobota} Sala Kinowa HamletMaszyna i histeryczne kobiety Warsztaty dla grupy roboczej Warsztaty poświęcone będą badaniu relacji między metamorfozami postaci dramatycznej a przemianami modelu aktorstwa. Punktem wyjścia będzie analiza wybranych dramatów Heinera Müllera, Elfriede Jelinek oraz René Pollescha. Na podstawie ich lektury (a także projekcji fragmentów ich scenicznych realizacji) prześledzić można ewolucję zachodzącą na dwóch kluczowych poziomach sztuki aktorskiej: posługiwania się językiem oraz operowania ciałem. Droga od Müllerowskiego HamletaMaszyny do histerycznych kobiet René Pollescha to historia wzrastającej emancypacji aktora, tropem wyznaczonym przez metodę Brechta coraz dalej odchodzącego od reguł mimetycznej teatralnej reprezentacji w kierunku dyskursywnej prezentacji. Proponowane lektury: I. Teksty dramatyczne • Heiner Müller: Hamlet Maszyna, przełożył Jacek St. Buras, Księgarnia Akademicka, Kraków 2000. • Elfriede Jelinek: Kupieckie kontrakty, przełożyli Małgorzata Sugiera i Mateusz Borowski, Księgarnia Akademicka, Kraków 2010. • René Pollesch: Halo Hotel!, przełożyła Dorota Sajewska, Warszawa 2007 (seria Nowa Dramaturgia TR). II. Teksty teoretyczne • Hans-Thies Lehmann: Od sensu do sensualności, przełożył Krzysztof Zajas, „Didaskalia” 2002 nr 51–52, s. 133–136. • Erika Fischer-Lichte: Estetyka performatywności, przełożyli Mateusz Borowski i Małgorzata Sugiera, Księgarnia Akademicka, Kraków 2008, s. 121–164, 223–258. Anna R. Burzyńska – adiunkt w Katedrze Teatru i Dramatu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania badawcze obejmują przede wszystkim najnowszy teatr europejski oraz dramat polski i niemiecki od XIX wieku po współczesność, a także relacje między teatrem a muzyką i nowymi mediami. Zajmuje się także krytyką teatralną. Od 2000 roku współredaguje Gazetę Teatralną „Didaskalia”. W latach 2004–2010 była recenzentką i publicystką „Tygodnika Powszechnego”. Autorka książek: Mechanika cudu (Kraków 2005), The Classics and the Troublemakers. Theatre Directors from Poland (Warszawa 2008), Maska twarzy (Kraków 2011), Małe dramaty (Kraków 2012). W ramach kursu wiodącego OUP „Stulecie aktorów. Sztuka aktorska w teatrze Zachodu między XIX a XXI wiekiem” |