| Prof. Siergiej Czerkasski |
|
(Akademia Sztuk Teatralnych w Sankt Petersburgu) 21–22 marca 2014 21 marca 2014 {piątek} 18:00 Sala Kinowa Wczesny i późny Stanisławski: joga i pamięć emocjonalna a analiza działań Wykład otwarty w języku angielskim z tłumaczeniem na język polski Wstęp wolny Wykład poświęcony jest rozwojowi systemu Stanisławskiego – od analizy poszczególnych elementów wewnętrznego stanu twórczego aktora (z wykorzystaniem odkryć Ribota i jogi) i roli procesów nieświadomych w pracy aktora – do szczegółowego omówienia świadomych metod wyzwalania u aktora procesów nieświadomych, wytwarzania wewnętrznego stanu twórczego – „jestem” (wykorzystanie mechanizmów pamięci emocjonalnej, działań fizycznych i odczuć itd.). Siergiej Czerkasski uzasadnia tradycyjne przeciwstawienie wczesnego i późnego Stanisławskiego oraz omawia techniki prowadzenia prób: techniki etiudy, metody działań fizycznych (psychofizycznych), aktywną analizę 22 marca {sobota} Sala Teatru Laboratorium Mewa w lustrze systemu Stanisławskiego Warsztaty dla grupy roboczej w języku angielskim Warsztaty poświęcone zagadnieniu prób w późnej wersji systemu Stanisławskiego. Główne odkrycia dokonane w latach trzydziestych – metoda działań fizycznych (psychofizycznych) i metoda etiudy – zostaną przedstawione na przykładzie etiud i improwizacji opartych na Mewie. Omówione zostaną różne rodzaje etiud, praktyka i filozofia metody etiudy oraz metoda analizy działań. Uprzejmie prosimy uczestników o ponowne przeczytanie Mewy i przyniesienie tekstu sztuki w języku angielskim i w języku polskim 22 marca {sobota} 18:00 Sala Kinowa Bolesławski: Życie i czyny teatralnego ułana w Rosji i Ameryce Wykład otwarty w języku angielskim z tłumaczeniem na język polski Wstęp wolny Wykład o Ryszardzie Bolesławskim (1889–1937) – aktorze Moskiewskiego Teatru Sztuki, aktorze i reżyserze Pierwszego Studia. W latach dziesiątych XX wieku Bolesławski był bezpośrednim uczestnikiem wszystkich kluczowych momentów ewolucji systemu Stanisławskiego. Jego działalność teatralna w Polsce (Teatr Polski, Teatr Mały) i w USA, gdzie był dyrektorem artystycznym American Laboratory Theatre (1923–1930), miała zasadnicze znaczenie dla historii propagowania systemu Stanisławskiego w XX wieku na całym świecie. W swojej pracy inscenizacyjnej i pedagogicznej prowadzonej w latach dwudziestych i trzydziestych, bez możliwości bezpośredniego dialogu ze Stanisławskim, Bolesławski nie tylko dostosował system Stanisławskiego do potrzeb swoich nowych studentów, ale również twórczo go rozwinął. Wykład zawiera wątki z barwnej biografii Ryszarda Bolesławskiego, jak również omawia rozwój wczesnej wersji systemu Stanisławskiego w pracy pedagogicznej prowadzonej niezależnie przez Stanisławskiego i Bolesławskiego w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku.  Siergiej Czerkasski – reżyser teatralny i nauczyciel akademicki, profesor Państwowej Akademii Sztuk Teatralnych w Sankt Petersburgu (powstałej w 1779 roku), w której jest kierownikiem Studia Aktorskiego. Jego praca kandydacka dotyczyła kształcenia reżyserów w rosyjskich szkołach teatralnych. Doktorat poświęcił liniom sukcesji koncepcji Stanisławskiego w teatrze międzynarodowym XX wieku (Stanisławski – Bolesławski – metoda Stanisławskiego). Studenci prof. Czerkasskiego są laureatami wielu nagród aktorskich i reżyserskich, m.in. Złotej Maski (najbardziej prestiżowej państwowej nagrody teatralnej w Rosji). Wielu z nich pracuje w czołowych rosyjskich zespołach teatralnych, m.in. Moskiewskim Akademickim Teatrze Artystycznym, Teatrze na Tagance i Lenkomie w Moskwie oraz Teatrze Małym, Teatrze Aleksandryjskim, Teatrze Komedii im. Nikołaja Akimowa i Domu Bałtyckim w Sankt Petersburgu. Jego praktyczna praca ze studentami zyskała szerokie uznanie nie tylko w Rosji, ale także w ponad trzydziestu szkołach teatralnych na świecie. Wyreżyserował za granicą m.in. Wielką Katarzynę George’a B. Shawa i Polowanie na kaczki Aleksandra Wampiłowa (RADA), Rewizora Nikołaja Gogola (Teatr Państwowy w Rumunii) oraz Bieg Michaiła Bułhakowa (NIDA, Australia). Jest autorem książek: Stanisławski i joga, Walentyn Smyszlajew – aktor, reżyser i pedagog oraz Szkoła Reżyserii Sulimowa, które składają się na swoistą trylogię przedstawiającą jego zawodowe „drzewo genealogiczne”, sięgające od Konstantego Stanisławskiego, przez Aleksandra Smyszlajewa (członka Pierwszego Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego, reżysera Hamleta wraz z Michaiłem Czechowem), do Vladimira Sulimowa (jednego z czołowych profesorów reżyserii Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej w Sankt Petersburgu w drugiej połowie XX wieku). W ramach kursu wiodącego OUP „Stulecie aktorów. Sztuka aktorska w teatrze Zachodu między XIX a XXI wiekiem” |