Sesja VII kursu wiodącego OUP

17–18 czerwca 2016

Zaangażowanie ponad teatr bywa doświadczeniem zarówno artystów, jak i badaczy i krytyków. Nie ma teatru niepolitycznego, są tylko różne definicje polityczności i różne formy politycznego uprawiania/opowiadania teatru. W praktyce, paradoksalnie, największe konsekwencje polityczne pociąga za sobą brak zaangażowania – ostentacyjna apolityczność reprodukuje iluzje, kompromitując wszelkie działanie. Można zatem powiedzieć odwrotnie – nie ma teatru politycznego per se, jest natomiast teatr ze skutkiem politycznym. Zawsze jakimś. Sesja poświęcona będzie więc przesłankom zaangażowania i jego skutkom w teatrze ponad teatrem.

17 czerwca 2016 {piątek} 18:00

Polityczność w teatrze. Ewolucje

Wykład

Sala Kinowa

Wstęp wolny

Z historii teatru polskiego po wojnie można wyprowadzić kilka strategii politycznych, znamionujących tyleż zaangażowanie, co jego brak, które także w teatrze najnowszym aktualizowały się lub dewaluowały. Na ile modele społeczne, w jakich funkcjonuje teatr, i sposób zdefiniowania władzy wpływają na kształt teatru problematyzującego własne zaangażowanie?

18 czerwca 2016 {sobota}

Zaangażowania ponad teatr

Seminarium dla grupy roboczej

Sala Kinowa

Teatry wygody. Teatry kontestacji. Teatry krytyczne. Teatry zmiany społecznej. Teatry think tanki. Przyjrzymy się kilku rodzajom zaangażowania teatru na poziomie ideowym, artystycznym i społecznym oraz skutkom politycznym takich, a nie innych wyborów strategicznych. Jak potencjał polityczny teatru wyczerpuje się w krytycznych narracjach i historycznych syntezach, którymi rządzą utarte hierarchie i konserwatywny ład?

Lektury obowiązkowe

Konstanty Puzyna: Gorejąc nie wiesz, [w] tegoż: Półmrok, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982, s. 54–60.

Marta Fik: „Wyzwolenie” Dejmka, czyli o „życzeniowym” czytaniu teatru, [w] tejże: Zamiast teatru, Wydawnictwo Verba, Warszawa 1993, 37–44.

Clive Barker: Joan Littlewood, „Dialog” 2002 nr 8–9, s, 172–183

Frances Babbage: Augusto Boal i Teatr Uciśnionych, „Dialog” 2012 nr 12. s. 158–183

Sue-Ellen Case: Split Britches: feministki i lesbijki w teatrze, Gazeta Teatralna „Didaskalia” 2012 nr 108, s. 20–36.

Dr Joanna Krakowska – pracuje w Instytucie Sztuki PAN, jest wicenaczelną miesięcznika „Dialog”. Współautorka (z Krystyną Duniec) książek Soc i sex. Diagnozy teatralne i nieteatralne (Warszawa 2009) oraz Soc, sex i historia (Warszawa 2014); współredaktorka amerykańskiej antologii polskiego dramatu (A)pollonia. Twenty-First Century Polish Drama and Texts for the Stage (Warszawa 2014). Wydała też monografię Mikołajska. Teatr i PRL (Warszawa 2011), która była nominowana do nagród literackich Nike, Gryfia oraz Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego. W Instytucie Teatralnym w Warszawie prowadziła projekt „Teatr publiczny. Przedstawienia” i kieruje grantem „HyPaTia. Historia Polskiego Teatru. Feministyczny projekt badawczy”.