Zygmunt Molik i Jerzy Grotowski współpracowali przez dwadzieścia pięć lat w Teatrze Laboratorium założonym przez Jerzego Grotowskiego i Ludwika Flaszena.
Zygmunt Molik odpowiadał tam za trening wokalny i fizyczny. Działania fizyczne opracowane przez Zygmunta Molika i Jerzego Grotowskiego są ściśle określone i bardzo precyzyjne, pozwalają rozpocząć proces wibracji ciała i dźwięku: głosu mówionego i głosu śpiewanego, życia mówionego i życia śpiewanego.
W jaki sposób tekst lub pieśń może ukazać życie w trakcie stawania się?
W jaki sposób aktor może zmierzyć się i sprostać wyzwaniu stawianemu przez Nieznane, Nieprzewidywalne i dotknąć granicy Niemożliwego?
Nie chodzi tu o technikę, lecz o wzmocnienie i strukturyzację całej jednostki, aby wyraźna była żywotność oraz barwy myśli i wrażliwość dzieła, autora wykonawcy.
Poprzez aktywację przestrzeni rezonatorowych, pracę nad tekstami i pieśniami proponowanymi przez uczestników, dąży się do celu, którym jest: mówić jakby się śpiewało, śpiewać jakby się mówiło, bez żadnej różnicy w otwartości głosu, rezonansie czy kolorze dźwięku, wywoływanych przez osobiste emocje.
Łączność, płynne przejście między ruchem, tańcem, tekstem mówionym i śpiewanym.
Warsztat w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu trwa od 3 i pół do 4 godzin dziennie (od 16:00) przez 5 dni. Należy przygotować dowolny tekst, pieśń lub piosenkę (od 3 do 5 minut), nad którymi będzie się pracowało. W grupie pracuje maksymalnie 15 osób.
|