| Peter Brook |
 Peter Brook urodził się w 1925 roku w Londynie, gdzie w wieku niespełna osiemnastu lat wyreżyserował swoją pierwszą sztukę. Od tego czasu zrealizował ponad osiemdziesiąt przedstawień w Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. Pracując w Royal Shakespeare Company wystawił: Stracone zachody miłości (1946), Miarka za miarkę (1950), Tytusa Andronikusa (1955), Króla Leara (1962), Marat/Sade’a (1964), US (1966), Sen nocy letniej (1970) oraz Antoniusza i Kleopatrę (1978). W 1971 roku utworzył w Paryżu Międzynarodowy Ośrodek Poszukiwań Teatralnych (CIRT), którego siedzibą stał się w 1974 roku teatr Bouffes du Nord; wtedy też CIRT przekształcony został w CICT – Międzynarodowy Ośrodek Twórczości Teatralnej. Wyreżyserował w nim: Tymona Ateńczyka (1974), Ików (1975), Ubu w Bouffes (1977), Konferencję ptaków (1979), Kość (1979), Wiśniowy sad (1981), Mahabharatę (1985), w której obsadzie znaleźli się aktorzy polscy: Ryszard Cieślak i Andrzej Seweryn.W Polsce prezentowane były: Król Lear, Sen nocy letniej, Garnitur, Tragedia Hamleta, Tierno Bokar i Wielki Inkwizytor. W operze dorobek reżyserski Brooka obejmuje: Borysa Godunowa (1948), La Bohème (1948), Wesele Figara (1949), Olimpijczyków (1949) i Salomé (1949) w londyńskiej Covent Garden; Fausta (1953) i Eugeniusza Oniegina (1957) w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku; Tragedię Carmen (1981) i Pelléas – Impresje (1992) w Bouffes du Nord w Paryżu; a także Don Giovanniego (1998) na festiwalu w Aix-en-Provence. Opublikowana w 1998 roku autobiografia Brooka Threads of Time dołączyła do wcześniejszych publikacji jego autorstwa – do przetłumaczonej na wiele języków Pustej przestrzeni (1968), a także do Ruchomego punktu (1987) i Nie ma sekretów (1993). Twórca napisał również Wywołując (i zapominając) Szekspira (2002) i Teatr jest tylko formą. O Jerzym Grotowskim (2007). Wszystkie te książki – poza Threads of Time – przełożone zostały na język polski. W jego dorobku filmowym znajdują się: Moderato Cantabile (1960), Władca much (1963), Marat/Sade (1967), Król Lear (1970), Spotkania z wybitnymi ludźmi (1979) i Mahabharata (1989). 11 and 12 Spektakl przygotowany w ramach programu „Masters in Residence” ADAPTACJA: Marie-Hélène Estienne REŻYSERIA: Peter Brook MUZYKA: Toshi Tsuchitori ŚWIATŁO: Philippe Vialatte KOSTIUMY: Hélène Patarot OBSADA: Makram J. Khoury, Tunji Lucas, Jared McNeill, Khalifa Natour , Abdou Ouologuem, César Sarachu , Maximilien Seweryn. INSPICIENT: Arthur Franc Spektakl 11 and 12 jest angielską adaptacją książki Amadou Hampate Ba Vie et enseignement de Tierno Bokar, le sage de Bandiagara (Życie i nauczanie Tierno Bokara – mędrca Bandiagary) dokonaną przez Marie-Helene Estienne. Spektakl "11 and 12" opisuje życie i nauki skromnego, niezwykłego człowieka – swojego mistrza. Jego historia przenosi nas w głąb Afryki – tradycyjnej, animistycznej, przesiąkniętej islamem, wstrząsanej imperializmem, rozdzieranej wewnętrznymi konfliktami. Drobna różnica zdań dotycząca znaczenia liczb 11 i 12 prowadzi do bezlitosnych konfliktów, a te do masakr i męczeństwa. Tragiczne wydarzenia układają się w łańcuch, którego ogniwa łączą małą afrykańską wioskę z najważniejszymi decyzjami drugiej wojny światowej. Peter Brook Produkcja współtworzona w trójstronnym partnerstwie: Instytutu Grotowskiego z Wrocławia, Barbican Centre z Londynu i CICT/Theatre des Bouffes du Nord z Paryża. |