Ditte Berkeley oraz nie mniej zadziwiający Matej Matejka i Emma Bonnici tańczą, odgrywają zaloty, walczą, balansują, zawodzą – wręcz unoszą się w powietrzu wokół wąskiego strumienia potłuczonego szkła. Uzupełnieniem bogatych głosów są pianino, fisharmonia i wiolonczele, a korsykańskie, bułgarskie i islandzkie melodie tańczą tango z Astorem Piazzollą. Przy akompaniamencie krystalicznych nut Erika Satie sypią się okruchy szkła, a Teatr ZAR wykracza poza chwilę obecną.

Robert Hurwitt Chronicle Theater Critic, 20 maja 2011