Znajdujesz się™ na archiwalnej stronie Instytutu Grotowskiego działają…cej do 21 marca 2016. Aktualna strona dostę™pna jest pod adresem: www.grotowski-institute.art.pl.
Instytut im. Jerzego Grotowskiego
  • Polish
  • English
Rynek-RatuszBrzezinkaNa Grobli
                                                              
strona główna
Teatralny wymiar mudijettu
WYKŁAD
Marcin Ciemniewski


25 maja 2012 {piątek} 17:00
  • Instytut Grotowskiego, Rynek-Ratusz 27
    Wstęp wolny

MUDIJETTU to najprawdopodobniej jedna z najstarszych tradycji teatralnych Indii. Zwykle prezentowana jest w świątyniach poświęconych bogini Bhadrakali w centralnej Kerali, na południu Indii. Miejsce prezentacji jest nieprzypadkowe, ponieważ mudijettu to dramatyczna prezentacja walki Bhadrakali z okrutnym demonem Dariką. Mudijettu to forma niezwykła z co najmniej kilku powodów. Przede wszystkim uważa się, że jest to „prototyp” wielu znanych dzisiaj w Kerali form teatralnych – m.in. krisznanattam czy chociażby niezwykle popularnego teatru kathakali. Nawet po tak wielu latach formy te nadal na siebie oddziaływują. Naturalnie mudijettu nie jest formą nawet w połowie tak silnie skonwencjonalizowaną jak kathakali, co prawdopodobnie czyni ją także bardziej komunikatywną dla przeciętnego odbiorcy. Nie ma tutaj miejsca na silnie skodyfikowane gesty czy mimikę twarzy. Celem mudijettu nie jest urzekanie wytrawnego odbiorcy – jest to przede wszystkim sztuka oferująca wzruszenia religijne. Nie oznacza to jednak, że ludzie zaangażowani w prezentację bohaterskich czynów bogini Bhadrakali nie znają podstawowych zasad dramatycznych. Jak sami przyznają, zaznajomieni są z naukami wyłożonymi w Najtaśastrze – indyjskim traktacie o teatrze – i jak najbardziej stosują się do nich w czasie prezentacji teatralnej. Ten i parę innych faktów wyraźnie odróżniają mudijettu od pozostałych znanych z Kerali form obrzędowych, takich jak chociażby tejjam.




















Marcin Ciemniewski – absolwent dramatologii na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, student indianistyki w Instytucie Orientalistyki UJ. Interesuje się tradycjami teatralnymi Indii południowych (bhuta kola, jakszagana, mudijettu, kudijattam, kathakali). Skupia się głównie na teatralnym kształcie tych widowisk – ich walorach artystycznych oraz reformach przeprowadzonych w ich obrębie. W kręgu jego zainteresowań znajduje się także współczesna dramaturgia indyjska (m.in. twórczość Mahesha Dattaniego i Vijaya Tendulkara).