| Warsztaty tańca butoh prowadzone przez Daisuke Yoshimoto |
|
3–5 grudnia {poniedziałek–środa} 17:00–20:00 Studio Na Grobli Praca skupi się na przekraczaniu granic własnego ciała. Poprzez improwizację uczestnicy poznają nowe sposoby odczuwania przestrzeni, a także otworzą się na pracę z partnerem i grupą. Warsztaty zakończy pokaz pracy. Kontakt i termin zgłoszeń Osoby zainteresowane prosimy o wypełnienie karty zgłoszenia i przesłanie jej do 15 listopada 2012 na adres irena@grotowski-institute.art.pl. Odpowiedzi zostaną przesłane do 19 listopada 2012. Koszt warsztatów: 200 zł 5 grudnia {środa} 20:00 Pokaz pracy – Daisuke Yoshimoto i uczestnicy warsztatów Studio Na Grobli Wstęp wolny  Butō to japońska forma tańca nowoczesnego, która powstała w latach pięćdziesiątych XX wieku. Po drugiej wojnie światowej artyści japońscy odwrócili się zarówno od tradycyjnych form, jak i wpływów masowej kultury Zachodu i zainspirowali się rodzimą mitologią agrarną, ideą teatru okrucieństwa Antonina Artauda i niemieckim ekspresjonizmem. W świecie sztuki ich bunt manifestował się m.in. w pracach takich artystów, jak: Yukio Mishima (pisarz), Shūji Terayama (poeta i dramaturg) czy Tatsumi Hijikata (tancerz i choreograf). Artyści pragnęli wydobyć na światło dzienne oficjalnie ignorowane, ciemne aspekty życia społeczeństwa japońskiego – deformację i szaleństwo. Butō wyrywa się spod wpływu restrykcyjnej tradycji społecznej, dając bezprecedensową wolność artystycznej ekspresji. Jest prawdopodobnie najśmielszą dotychczas próbą przełożenia tajemniczego, często tłumionego życia nieświadomości na międzyludzkie, publiczne medium teatru. Podobnie jak surrealiści, wczesne butō wykorzystywało skrzywienie natury oraz przypadek, zapożyczony od dadaistów, jako zasadę kompozycji. Najbardziej znani twórcy butō to, obok Kauzo Ohno i Tatsumi Hijikaty, Min Tanaka, Akaji Maro, Yoko Ashikawa oraz Daisuke Yohimoto. Daisuke Yoshimoto ukończył kierunek sztuki na Wydziale Teatru na Uniwersytecie Nippon w 1967 roku. Od pierwszych lat swej scenicznej aktywności współpracował i współtworzył spektakle z największymi twórcami butō, m.in. z Kazuo Ohno (jako menadżer przy Argentynie, 1977 i Mojej matce, 1981), Hisayo Iwaki, Yukihiko Sakai. Pierwsze przedstawienie butō Głowa kobiety ptaka przygotował w 1983 roku. Występował w wielu krajach, np. w Austrii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, na Ukrainie i Węgrzech, we Włoszech i USA. Polskę po raz pierwszy odwiedził w 1972 roku, jako menedżer grupy Ner-Kyōgen z Tokio, uczestnicząc w międzynarodowym festiwalu teatrów studenckich organizowanym przez Bogusława Litwińca i Teatr Kalambur we Wrocławiu. W latach dziewięćdziesiątych wielokrotnie gościł w Polsce, prezentując swoje spektakle Eros i Tanatos (2004) oraz Ruiny ciała (2008) m.in. w Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu (na zaproszenie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego). W 1997 roku pełnił funkcję programowego konsultanta festiwalu tańca butō, którego pomysłodawcą i realizatorem był Ośrodek Grotowskiego. W 2004 roku współpracował z Teatrem ZAR w ramach projektu „Ewangelie dzieciństwa”, tańcząc w spektaklu Łazarz. W roku 2010 wspólnie z Jackiem Ostaszewskim i grupą Osjan wystąpił w Teatrze Wielkim i Operze Narodowej ze spektaklem Ruiny ciała, a także na 40-lecie zespołu na Festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Organizatorką tournée Daisuke Yoshimoto po Polsce jest Stefania Gardecka.  |