Znajdujesz się™ na archiwalnej stronie Instytutu Grotowskiego działają…cej do 21 marca 2016. Aktualna strona dostę™pna jest pod adresem: www.grotowski-institute.art.pl.
Instytut im. Jerzego Grotowskiego
  • Polish
  • English
Rynek-RatuszBrzezinkaNa Grobli
                                                              
Konstanty S. Stanisławski - prof. Juliusz Tyszka (UAM)

22–23 lutego 2013



22 lutego {piątek} 18:00

Sala Kinowa
Wykład

23 lutego {sobota}

Sala Teatru Laboratorium
Warsztaty

Stanisławski – autor kilku prostych prawd, o których zdążyliśmy gruntownie zapomnieć

Zagadnienia na wykład i warsztat:
  • Doktryner czy wieczny poszukiwacz?
  • Autor „systemu” czy nauczyciel „antysystemu”?
  • Apodyktyczny tyran czy spolegliwy partner w pracy aktora?
  • Pseudonaukowy naturalista-pozytywista czy artysta otwarty na wiele inspiracji?
  • Prymitywny samouk czy subtelny znawca teatru?
  • Wiecznie eksperymentujący nauczyciel czy reżyser-zawodowiec?
  • „Nauka Stanisławskiego” – przebrzmiała tradycja czy nadal aktualna inspiracja?
  • Stanisławski w Polsce: zapomniany czy skutecznie przywoływany i obecny w praktyce szkół teatralnych?


Juliusz Tyszka – profesor nadzwyczajny UAM – teatrolog, kulturoznawca, performatyk (tyszkaj@amu.edu.pl).
Od 1978 pracuje w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Wydział Nauk Społecznych). Autor sześciu książek (m.in. Widowiska nowojorskie; Między prawdą a doktryną. „System” Stanisławskiego w Polsce 1944–1956; Teatr Ósmego Dnia – pierwsze dziesięciolecie (1964–1973); redaktor pięciu (m.in. Teatr w miejscach nieteatralnych, Obywatelski protest i karnawał uliczny. Serbia, 17 listopada 1996 – 20 marca 1997), współredaktor trzech; autor ok. dwustu artykułów, relacji, szkiców, felietonów i recenzji opublikowanych w Polsce, a także w Belgii, Francji, Holandii, Jugosławii, Niemczech, Rumunii, USA i we Włoszech; tłumacz z angielskiego i francuskiego. Ostatnio wydał książkę pt. Mistrzowie (2006) oraz napisane wspólnie z Joanną Ostrowską Szkice o teatrze alternatywnym (2008) i przełożył z francuskiego książkę Serge’a Ouaknine’a,
Książę Niezłomny”. Studium i rekonstrukcja spektaklu Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (2011). Koordynator sześciu międzynarodowych konferencji naukowych, współkoordynator trzech, uczestnik ponad czterdziestu międzynarodowych i dwudziestu krajowych.
W latach 1977–1982 lider i aktor Studenckiego Teatru ICD (Plany na życie, Nasza lista przebojów), 1984–1990 kierownik literacki i menedżer międzynarodowy Nieinstytucjonalnego Teatru Zawodowego „Wierzbak” Sp. z o.o., pierwszego prywatnego teatru w Polsce po roku 1950; 1986–1989 sekretarz Generalny Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatru dla Dzieci i Młodzieży (ASSITEJ), 1990–1992 założyciel i redaktor naczelny „Poznańskiego Przeglądu Teatralnego”, 1992/93 stypendysta Programu J.W. Fulbrighta na New York University (Tisch School of the Arts, Department of Performance Studies, Faculty Associate: prof. Richard Schechner), 2001–2004 sekretarz generalny Polskiego Stowarzyszenia Stypendystów Fulbrighta, 1994–2004 współpracownik Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Malta” (1994 – jego rzecznik prasowy), od 1999 „advisory editor” brytyjskiego „New Theatre Quarterly” (wydawca: Cambridge University Press), w semestrze letnim roku akad. 2002/03 – wykładowca Université d’Artois w Arras, w marcu i kwietniu 2010 – Université Rennes 2 (Francja), od 2006 – Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą-Słubicach. Od 2003 współzałożyciel i współorganizator europejskiego programu studiów magisterskich European Masters in Science of Performative Creativity (www.ema-ps.eu), koordynowanego przez Universty of Malta, z udziałem UAM i Università „La Sapienza” z Rzymu. Od roku 1995 uczestnik pięciu międzynarodowych programów badawczych (także współkoordynator jednego z nich) i jednego krajowego. Od 1998 opiekun Sekcji Nauk o Widowisku (od 2008: Sekcji Performatyki) Koła Naukowego Kulturoznawców UAM, animator kilkunastu programów edukacyjno-artystycznych, w tym trzech międzynarodowych, z udziałem twórców i animatorów kultury z Niemiec, Belgii, Francji, Kanady i USA.
Zainteresowania badawcze: społeczny i artystyczny kontekst funkcjonowania teatru alternatywnego, performatyka i teoria widowiska, teoria aktorstwa, teorie Konstantego Stanisławskiego, ich recepcja w Polsce oraz ich wpływ na współczesną kreację teatralną, dorobek Jerzego Grotowskiego w dziedzinie praktyki i teorii „działań typu widowiskowego”, historia teatru studenckiego i alternatywnego w Polsce, teatr eksperymentalny w USA, teatr amerykański, teatr dla dzieci i młodzieży, historia teatru polskiego w latach 1944–1956, zastosowanie technik teatralnych w terapii, edukacji oraz w biznesie.



W ramach kursu wiodącego: Wielka? Reforma? Teatru?