| Armine, Sister |
|
Prezentacja najnowszego projektu Teatru ZAR wraz z koncertem ormiańskiej muzyki liturgicznej 20 czerwca {czwartek} 20:00 Sala Teatru Laboratorium Wstęp wolny  Spotkanie poświęcone prezentacji projektu „Armine, Sister” dedykowanego kulturze i historii Ormian. Przedstawiony zostanie zebrany materiał muzyczny i dokumentacja pracy nad spektaklem oraz założenia związane z nową domeną sztuki Witness/Action, w której projekt jest realizowany. W oparciu o budowaną od ponad dziesięciu lat kompetencję wokalną zespołu, wynikającą z doświadczenia wykonawczego pieśni polifonicznych (grupa jako jedyna na świecie śpiewa swańskie pieśni pogrzebowe oraz hymny sardyńskie), dla projektu „Armine, Sister” podjęliśmy decyzję o zgłębieniu anatolijskich tradycji monodycznych. Nowy trening i techniki wokalne wymagały od nas ponad dwuletniego procesu przyswojenia i wcielenia pieśni. Gromadzony materiał muzyczny poddany został rekompozycji i dalszej harmonizacji oraz orkiestracji w celu zbudowania współczesnego dramatu muzycznego. Jedną z podstawowych idei projektu jest kwestia tabuizacji i zakłamania historii skonfrontowana z powinnością dania świadectwa. Premiera nowego przedstawienia grupy zaplanowana jest 14 listopada 2013 roku, w Studiu Na Grobli.   Kultywując etos pracy zespołowej, Teatr ZAR realizuje projekty artystyczne poprzez długoletnie poszukiwania źródłowe, którym każdorazowo towarzyszy proces kształtowania nowego języka teatralnego, opartego na muzyce. Teatr ZAR jest międzynarodowym zespołem uformowanym podczas cyklicznych wypraw badawczych do Gruzji w latach 1999–2003. Podczas tych podróży grupa zebrała materiał muzyczny, esencją którego są wielowiekowe pieśni polifoniczne sięgające korzeniami początków naszej ery i stanowiące prawdopodobnie najstarsza formę wielogłosu. „Zar”, od którego grupa wzięła swą nazwę, to nazwa pieśni pogrzebowych wykonywanych przez Swanów, zamieszkujących wysokie rejony Kaukazu w północno-zachodniej Gruzji. Praca grupy jest próbą przekonania, ze teatr nie odnosi się tylko do greckiego thea – widzenia – ale, że nade wszystko powinien być słuchany. ZAR przynosi teatr sprzed podziału na gatunki i style, podejmując tematy wydawałoby się zarezerwowane we współczesnym świecie dla religii, działając w przekonaniu, które płynie z polskiej myśli romantycznej, iż zadania sztuki są nie tylko komplementarne wobec religijnego poruszenia, lecz potrafią zapełnić dynamiczną lukę między codziennością a transcendencją. Juliusz Osterwa, który jako jeden z nielicznych starał się zrealizować praktycznie te idee, i z którego myśli czerpał Jerzy Grotowski, zapisał w swych notatkach zdanie o tym, że „Bóg stworzył teatr dla tych, którym nie wystarcza Kościół”. Wydarzenie w ramach obchodów Święta Wrocławia |