| Dr Michał Lachman |
|
(Uniwersytet Łódzki) 28 lutego – 1 marca 2014 28 lutego {piątek} 18:00 Sala Kinowa Między słowem a sceną. Aktor realistyczny na brytyjskich scenach po 1945 roku Wykład otwarty Wstęp wolny Celem wykładu będzie próba nakreślenia portretu aktora w powojennym teatrze brytyjskim. Teatr brytyjski, a co za tym idzie aktorstwo, kojarzony jest powszechnie z rozpoznawalną kategorią realizmu. Chociaż teatr ten rozwijał się raczej poprzez recepcję wpływów kontynentalnych, nie tworząc własnych silnych szkół i stylów, to pomimo wszystko można w jego ewolucji wyodrębnić wyraźne przedziały czasowe, a co za tym idzie także modele aktorstwa. Styl realistyczny, kształtowany dzięki obecności rozpoznawalnych osobowości reżyserskich, a także za pośrednictwem ważnych instytucji teatralnych, bez względu na zmieniający się polityczny klimat zawsze dążył do uprzywilejowania tekstu. Wpływ na angielski teatr takich twórców jak Joan Littlewood z jednej strony, a Max Stafford-Clark z drugiej, czy takich teatrów jak Royal Shakespeare Company i Royal Court szczególnie silnie widać w sposobach budowania roli w oparciu o sceniczny dialog i słowo. Wykład stanowił będzie prezentację głównych teatrów i twórców odpowiedzialnych za kształtowanie się rozpoznawalnego realistycznego stylu aktorstwa na Wyspach. Ponadto analizie poddane zostaną wybrane spektakle oraz niektóre kreacje aktorskie, a także wystąpienia recenzentów, które miały wpływ na rozwinięcie się i ewolucję brytyjskiego modelu gry. 1 marca {sobota} Sala Kinowa Między słowem a sceną. Aktor realistyczny na brytyjskich scenach po 1945 roku Warsztaty dla grupy roboczej Warsztaty tematycznie będą związane z zagadnieniami omówionymi podczas wykładu. W ich ramach zaprezentowane zostaną do dyskusji i analizy fragmenty nagrań ilustrujące modele i style aktorskiej gry w teatrze angielskim. Ponadto uczestnicy poproszeni zostaną o przeczytanie kilku artykułów stanowiących dodatkowy komentarz do omawianych zagadnień. Dr Michał Lachman – adiunkt w Zakładzie Dramatu i Dawnej Literatury Angielskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się historią i teorią współczesnego teatru i dramatu brytyjskiego. Opublikował Brzytwą po oczach. Młodzi doświadczeni w angielskim i irlandzkim dramacie lat dziewięćdziesiątych (Kraków 2007). A także przekłady: William Hogarth, Analiza piękna (Gdańsk 2008) i Eli Rozik, Korzenie teatru (Warszawa 2011). W ramach kursu wiodącego OUP „Stulecie aktorów. Sztuka aktorska w teatrze Zachodu między XIX a XXI wiekiem” |