| Ścieżka wojownika aikido w treningu performera |
|
Warsztaty prowadzone przez Przemysława Błaszczaka i Piotra Masztalerza w ramach V Festiwalu Żywych Kultur Ruchu „Cyrkulacje” organizowanego przez Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych „Momentum” 23–26 kwietnia 2014 {środa–sobota} Studio Na Grobli Warsztaty w językach polskim i angielskim Kontakt i zapisy Zgłoszenia prosimy nadsyłać do 10 kwietnia 2014 na adres cyrkulacje.zapisy@gmail.com. Odpowiedzi zostaną przesłane również 10 kwietnia 2014. Liczba miejsc jest ograniczona. Tel. 530 716 044 www.cyrkulacje-kulturyruchu.org.pl Koszt 330 zł (w terminie do 10 kwietnia) / 370 zł (w terminie po 10 kwietnia) Aikido jest tradycyjną japońską sztuką walki opartą na walce wręcz i japońskiej szermierce. Została opracowana przez Morihei Ueshiba. To dyscyplina, w której nie uprawia się współzawodnictwa, a trening jest celem samym w sobie. Daje możliwości rozwoju każdemu – bez względu na wiek, płeć, warunki fizyczne czy stan zdrowia. Trening obejmuje formy walki wręcz, pracę z bronią, zajęcia oddechowe i wyciszające. Technikę ćwiczy się w parach, rozwijając takie aspekty jak: kontakt, dystans, uważność i świadomość ruchu i ciała. Co łączy performera i wojownika? Podejście do własnego ciała. Obaj dzięki treningowi chcą uczynić je jak najsprawniej funkcjonującym narzędziem, które będzie można kontrolować, mając jednocześnie pełne zaufanie do jego impulsów i reakcji organicznych. W obu przypadkach trening ma na celu uczynienie ciała sprzymierzeńcem, który nie ogranicza, nie stawia oporu. Świadome budowanie i pozostawanie w silnej relacji do partnera oraz do przestrzeni jest zarówno w przypadku performera, jak i wojownika umiejętnością elementarną. Odmienny jest jednak charakter tych relacji. Dla performera jest ona oparta na zaufaniu i współpracy, niejednokrotnie oddaniu się, dla wojownika – na braku zaufania, czujności i chęci przejęcia kontroli. W pierwszym przypadku partner jest kimś, kto wspomaga i współdziała, w drugim – przeciwnikiem. Zestawiając dwa tak odległe światy, możemy uzyskać dostęp do szerokiej gamy ćwiczeń, różnych impulsów, a co za tym idzie bogatego doświadczenia fizycznego, które pozwoli spojrzeć na pracę z ciałem w kompleksowy sposób. Aikido było jedną z bardzo ważnych inspiracji dla Steve’a Paxtona, twórcy kontakt improwizacji. Czy kontakt improwizacja wyczerpuje sceniczny potencjał tkwiący w aikido? W ciągu czterodniowego spotkania będziemy pracować nad dystansem, kontaktem, rytmem, prowokacją, zaufaniem (lub jego brakiem), by dać sobie szansę na odkrycie nowych inspiracji płynących z tej tradycji pracy z ciałem. W trakcie sesji warsztatowej uczestnicy będą pracować w warunkach laboratoryjnych. Na warsztaty składać się będą:
Przemysław Błaszczak jest aktorem, od 1995 roku związanym z Instytutem Grotowskiego. W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła pod kierownictwem Grzegorza Brala (udział w spektaklu Pieśń kozła – dytyramb). W latach 2002–2003 przygotował własny monodram Ecce Homo. Od roku 2004 aktor Teatru ZAR. Uczestniczył w projekcie „Ewangelie dzieciństwa”. Występuje w trzech częściach tryptyku: Ewangeliach dzieciństwa, Cesarskim cięciu, Anhellim, oraz w nowym spektaklu Teatru ZAR, Armine, Sister. Gra też w Mauzerze Heinera Müllera w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa. Od 2005 roku uprawia japońską sztukę walki aikido pod okiem sensei Piotra Masztalerza (5 dan), w 2011 roku pobierał nauki u Juby Noura Shihana (6 dan) w Baja California (Meksyk). Obecnie bierze udział w zajęciach przygotowujących do bycia nauczycielem aikido. W 2005 roku przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, trenując pod jego okiem shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym japońskim karate. Jest liderem Studia Dwóch Ścieżek działającego w ramach programu badawczego BodyConstitution realizowanego w Instytucie Grotowskiego.
Piotr Masztalerz uprawia japońską sztukę walki aikido. Uzyskał stopień mistrzowski 5 dan i tytuł shidoin. Trening rozpoczął w 1988 roku pod okiem Daniela Brunnera Shihana (6 dan). W latach 1999–2000 ćwiczył u Kanetsuka Shihana w Londynie. Był uczniem (uchideshi) Gabriela Valibousego Shihana (Francja, 2001), Juby Noura Shihana (USA, 2007) oraz Kazuo Chiby Shihana (USA). Prowadził zajęcia na Uniwersytecie Wrocławskim (2003–2004), obecnie uczy na Politechnice Wrocławskiej (od 2003 roku). Prowadzi treningi i szkolenia w Polsce i za granicą. Jest szefem Rady Technicznej Birankai Polska.
Kalendarz najbliższych sesji warsztatowych |
