| Dynamika metamorfozy. Finał |
|
Konferencja podsumowująca projekt „Dynamika metamorfozy” z udziałem zaproszonych gości: dr. hab. Krzysztofa Bielawskiego, prof. Ewy Guderian-Czaplińskiej, prof. Mirosława Kocura, prof. Krzysztofa Rutkowskiego, dr. Lecha Trzcionkowskiego, prowadzenie Paweł Passini, w ramach projektu artystyczno-badawczego Pawła Passiniego, Elżbiety Rojek, Przemysława Wasilkowskiego oraz zespołu neTTheatre – Teatr w Sieci Powiązań 8 czerwca 2014 {niedziela} 10:00–15:00 Sala Teatru Laboratorium Wstęp wolny Tematem konferencji będzie nakreślenie granic tego, czego możemy dowiedzieć się o antycznym aktorstwie i technikach przemiany. W podsumowaniu naszej dwuletniej pracy laboratoryjnej musimy przede wszystkim odpowiedzieć sobie na pytanie: co dalej? Jak powinno się zmienić nasze podejście do partytur Eurypidesa, mając na uwadze zgromadzoną wiedzę? Czy sekwencje kolejnych wcieleń antycznego aktora zawierają w sobie ukryty porządek – drabinę energetyczną prowadzącą do katharsis? A może ciągłe przeskakiwanie od postaci do postaci to prowadzona przez Eurypidesa świadoma próba rozbicia iluzji „ja”? Nie jestem jednym – zawsze jestem wieloma, zawsze w dialogu, zawsze w ruchu. Czy radykalizmem wyzwań stawianych aktorowi Eurypides zbliża się do Samuela Becketta? Maska ukrywa mimikę aktora, ale równocześnie wydobywa głos i muzykę ciała. Grecki aktor pochyla się nad postacią głęboko, zanurza twarz w masce jak w zwierciadlanej tafli wody. Jak dzisiaj skutecznie można ten gest powtórzyć? Czy jesteśmy na taki teatr gotowi? W konferencji wezmą udział wybitni znawcy praktyk teatru antycznego, naukowcy, którym bliski jest paradygmat „tragedii w działaniu”. Paweł Passini neTTheatre Stowarzyszenie Artystów „Bliski Wschód” PROGRAM prof. Ewa Guderian-Czaplińska (UAM): Metamorfozy mitologii w tragediach Eurypidesa prof. Mirosław Kocur (UWr): Aktorzy antyczni – świadectwa, czyli co możemy o nich wiedzieć dr hab. Krzysztof Bielawski (UJ): Metamorfozy chóru prof. Krzysztof Rutkowski (AL UW): Metamorfozy mądrości. Narodziny teatru, filozofii i literatury z ducha szaleństwa dr Lech Trzcionkowski: Prosopon/persona – antyczna maska między rytuałem a dramatem Podsumowanie pracy grupy badawczej w składzie: Katarzyna Huss, Monika Jangas, Aleksandra Konarska, Daria Kubisiak, Agnieszka Misiewicz, Magdalena Rewerenda, Agnieszka Szewczyk
Krzysztof Bielawski jest adiunktem w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentem Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, patrologiem, tłumaczem, współzałożycielem i wieloletnim redaktorem naczelnym Wydawnictwa Homini. Redaktorem naukowym serii monografii humanistycznych Wydawnictwa Homini. Affiliated Fellow Akademii Amerykańskiej w Rzymie, stypendysta m.in. Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Fundacji Batorego, Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Zajmuje się badaniami nad leksykografią grecką, antycznymi fragmentami muzycznymi, kultami misteryjnymi oraz związkami tragedii z teologią. Wydał m.in: Terminy rytualno-kultowe w tragedii greckiej epoki klasycznej (2004), Teksty poetyckie greckich fragmentów muzycznych (2012), Ani święty, ani spokój. Sylwy religijne – antyk, chrześcijaństwo (2013). Mieszka w Krakowie. Ewa Guderian-Czaplińska jest profesorem Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, pracuje w Katedrze Dramatu, Teatru i Widowisk. Zajmuje się teatrem i dramatem antycznym i współczesnym, a najchętniej przenikaniem ich obu. Efektem wycieczek naukowych w polskie dwudziestolecie międzywojenne była książka Teatralna Arkadia (2004), poświęcona poznańskim teatrom dramatycznym tego okresu. Współpracuje z miesięcznikiem „Dialog” oraz pismem „Didaskalia”. Mirosław Kocur jest antropologiem teatru i reżyserem, profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu, absolwentem Politechniki Wrocławskiej (1979) oraz Wydziału Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST (1986). Projektował i budował mosty na Pogórzu Karpackim, uczestniczył w przedsięwzięciach Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego, był kierownikiem artystycznym teatru Drugie Studio Wrocławskie (1987–1990) i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuki „Broken Walls” w Kalifornii (1991). W roku 2005 otrzymał stypendium naukowe Fundacji Fulbrighta. Reżyserował i wykładał w Polsce, Szwajcarii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Grecji i Stanach Zjednoczonych. Opublikował Teatr antycznej Grecji (2001, Nagroda indywidualna MENiS i „Dolnośląski Brylant Roku”), We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie (2005, Nagroda im. Wojciecha Bogusławskiego), Drugie narodziny teatru. Performanse mnichów anglosaskich (2010) i Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wschodniej u schyłku średniowiecza (2012). W Złotej Serii Uniwersytetu Wrocławskiego ukaże się jego najnowsza książka Źródła teatru (2014). Krzysztof Rutkowski jest pisarzem i tłumaczem, profesorem na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego. Niemal od początku swej drogi twórczej tropi działania z pogranicza literatury i poezji czynnej (Przeciw (w) literaturze. Esej o poezji czynnej Mirona Białoszewskiego i Edwarda Stachury, 1987), co doprowadziło go do badań nad „akcjami” Adama Mickiewicza, którego biografii i twórczości jest wybitnym znawcą (Bohaterstwo albo śmierć. Zabijanie Mickiewicza w Kole Sprawy Bożej, Paryż 1988, polskie wydanie 1999; Stos dla Adama albo Kacerze i kapłani, 1994). Autor m.in. książek: trylogii Paryskie pasaże (1994), Raptularz końca wieku (1997), Śmierć w wodzie (1999) oraz Książę bezdomny (1999), Zakochany Stendhal. Dziennik wyprawy po imię (2006), Requiem dla moich ulic (2008), Wokulski w Paryżu (2010) i Dar Anioła (2012), które stanowią swoiste pożegnanie z Paryżem, gdzie przez wiele lat mieszkał i pracował w Sekcji Polskiej Radio France Internationale. Jest zasłużonym edytorem (m.in. pism Edwarda Stachury i Aleksandra Wata) i tłumaczem (m.in. ważnych książek Pascala Quinarda i Daniela Beauvois). Obecnie zajmuje się studiami nad kulturą antyczną. Lech Trzcionkowski jest badaczem niezależnym, filologiem, historykiem starożytności, tłumaczem. Prowadzi badania nad religiami starożytnymi ze szczególnym uwzględnieniem religii greckiej w szerokim kontekście kulturowym. Ostatnio opublikował książkę na temat wczesnego orfizmu, Bios – Thanatos – Bios (2013). Obecnie pracuje w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego przy realizacji grantu poświęconego ofierze krwawej w religii greckiej. Więcej informacji o projekcie „Dynamika metamorfozy” |