| Linatendu |
|
Spektakl Anny Krotoskiej i Alexandry Kazazou 23 czerwca 2014 {poniedziałek} 19:00 Sala Teatru Laboratorium Bilety: 15 zł Rezerwacja i sprzedaż: sekretariat@grotowski-institute.art.pl; tel. 71 34 45 320 Bilety online Linatendu to opowieść o momencie granicznym w życiu. O ciszy tuż przed... O buncie, absurdzie, smutku i codzienności po utracie. Czy jeden to tyle samo co milion? Czy pojedyncza śmierć waży tyle samo co ta zwielokrotniona w codziennych wiadomościach w telewizji? Czy pamięć jest darem, czy przekleństwem? wiszę ty też? ja też wisisz? wiszę... głowa mi się wydłuża nogi ciągle marzną przy ziemi podpalę je to może polecę... jesteś kosmonautą ja też zakładam plecak tlenu kombinezon wyhaftowany symbolami nieskończoności programuję kryształ na lot w kosmos chowam do kieszeni i START trzeba się dobrze odbić jeszcze chwilkę poćwiczę przyśnij mi instrukcję lotu Anna Krotoska Monodram Anny Krotoskiej to mozaika złożona z wielu różnorodnych obrazów, skonstruowanych przy pomocy światła, gestu, głosu i muzyki. Reżyserka zadbała o to, aby bez zbędnej scenografii przedstawić historię, która zarazem poruszy widza i nie otrze się o patetyczność czy banał. Minimalizm sceniczny oddziałuje na wyobraźnię, sprawia, że wszystko, co niedopowiedziane, ma prawo zaistnieć w naszej głowie. Monika Branicka, „Linatendu”: Jak kos śpiewający w środku nocy, KulturaOnLine, [dostęp: 07.04.2014] Wykonanie: Anna Krotoska Reżyseria: Alexandra Kazazou Dramaturgia: Alexandra Kazazou, Anna Krotoska Muzyka: Nefeli Stamatogiannopoulou, Daniel Han Scenografia, światła: Karol Jarek Premiera: 24 stycznia 2014, Instytut Grotowskiego Czas trwania: 50’ Scenariusz na podstawie L’inattendu Fabrice’a Melquiota w tłumaczeniu Wioletty Kaczmaryn oraz tekstów własnych Anny Krotoskiej.  Anna Krotoska jest absolwentką Wydziału Pedagogiki na Uniwersytecie Wrocławskim. Jako nastolatka uczestniczyła w warsztatach Grzegorza Brala i Anny Zubrzyckiej. Następnie przez dwanaście lat szkoliła swój warsztat aktorski w Teatrze Pieśń Kozła, w którym grała w spektaklach Pieśń Kozła – dytyramb, Kroniki – obyczaj lamentacyjny oraz Lacrimosa. Razem z zespołem występowała m.in. w Narodowym Teatrze w Taipei na Taiwanie, w teatrze La Mamma w Nowym Jorku, na festiwalu UCLA. Dwukrotnie grała na festiwalu w Edynburgu, na którym w 2004 roku spektakl Kroniki – obyczaj lamentacyjny zdobył Scotsman Fringe First, Herald Angel oraz Best International Show. Od wielu lat dzieli się zdobytym doświadczeniem, wykładając w ramach aktorskiego programu magisterskiego prowadzonego przez Teatr Pieśń Kozła we współpracy z Manchester Metropolitan University School of Theatre, a także prowadząc warsztaty teatralne z dorosłymi i młodzieżą w kraju i za granicą. W poszukiwaniu nowych wyzwań zdobyła wykształcenie mediatora rodzinnego. Jest również członkinią żeńskiej grupy perkusyjnej Mamatucada, w której gra na bębnie basowym – surdo. Alexandra Kazazou urodziła się we Wrocławiu. Jest pół Greczynką, pół Polką. Studiowała aktorstwo na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach i pracowała jako aktorka w Północnym Teatrze Narodowym w Salonikach. Współzałożycielka grupy teatralnej Asypka w Atenach, ukończyła aktorski program magisterski organizowany przez Teatr Pieśń Kozła we współpracy z Manchester Metropolitan University School of Theatre. Obecnie należy do zespołu Studia Matejka, w którym przygotowała spektakl solowy Charmolypi. Jest także członkinią Odra Ensemble oraz Grupy Jubilo. Prowadzi zajęcia z antycznej tragedii greckiej na Uniwersytecie Wrocławskim. W swych badaniach skupia się na funkcji chóru w tragedii greckiej. Odbyła wyprawę na Kubę – w okolice bazy Guantanamo, która była dla niej ważnym doświadczeniem oraz źródłem inspiracji. Posiada dyplom z jogi ashtangi. Spektakl w ramach obchodów Święta Wrocławia |