| Hantio |
|
Spektakl Jacka Zawadzkiego Współpraca Jarosław Fret 19–21 lutego 2015 {czwartek–sobota} 19:00 Sala Teatru Laboratorium Bilety: 15 zł Rezerwacja i sprzedaż: sekretariat@grotowski-institute.art.pl; tel. 71 34 45 320 Bilety online Hantio to monodram, który opracowałem na podstawie trzech tekstów: Zbyt głośnej samotności Bohumila Hrabala, Malte Rainera M. Rilkego i Księgi niepokoju Fernanda Pessoi. Praca nad nim jest sumą poszukiwań, a także zdarzeń „magicznych”, jakie przytrafiły mi się w procesie tworzenia scenariusza. Stanowi próbę ukazania wizerunku samotnika, którego nazwałem bohaterem „frasobliwym”, czyli wnikliwego obserwatora, zadumanego i przejętego światem. Myśl go budzi, ale i przeraża. Samotność Hantia, bohatera Hrabala, jest tu rdzeniem, kręgosłupem całej konstrukcji. Malte Rilkego wnosi do niej baczną obserwację, a bohater Księgi niepokoju – totalną samoświadomość. Wszystkie trzy postaci posiadają wiele punktów stycznych zarówno w sensie dosłownym, jak i symbolicznym – wierzą, że za oknem lub włazem, metaforycznym „oknem na świat” (u Hrabala) w tym całym ubóstwie przemijania można znaleźć jeszcze coś własnego. Malte jest w moim scenopisie bazą nie tylko literacką. Książka powstała w 1910 roku i nazywana „matką” egzystencjalizmu ma wymiar szalenie autobiograficzny. Jak wiadomo, Rilke był zafascynowany Augustem Rodinem. Stąd też Myśliciel Rodina i zamyślony Hrabal na okładce Zbyt głośnej samotności mają wspólny mianownik. Chciałem, aby aktor stał się w jakimś stopniu rzeźbą Rodina. W sensie scenicznym przypomina myśliciela – to ktoś, kto odgrywa swoje własne myśli. („Jestem jak dzban pełen żywej wody i wystarczy, abym się lekko nachylił, a cieką ze mnie same pełne myśli” – Hrabal). W sensie archetypicznym pierwowzorem tych trzech samotników jest Chrystus Frasobliwy – najbardziej zatroskany i najbardziej opuszczony. Jacek Zawadzki Scenariusz i występuje: Jacek Zawadzki Współpraca inscenizacyjna: Jarosław Fret Premiera: 10 maja 2013 Czas trwania: 40 minut Spektakl oparty na tekstach: Zbyt głośna samotność Bohumila Hrabala w tłumaczeniu Piotra Godlewskiego, Malte. Pamiętniki Malte-Lauridsa Bridgge Rainera Marii Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza i Księga niepokoju spisana przez Bernarda Soaresa Fernanda Pessoi w tłumaczeniu Michała Lipszyca.  Jacek Zawadzki jest absolwentem Państwowego Studium Aktorskiego w Gdańsku od 1984 roku. Aktor Teatru Współczesnego (1984–1989) w Szczecinie, członek trupy teatralnej PUR z Londynu (1990–1991), aktor Teatru Kana w Szczecinie (1989–1997), gdzie zrealizował Moskwę–Pietuszki i Noc według Wieniedikta Jerofiejewa w reżyserii Zygmunta Duczyńskiego. Noc otrzymała dwie prestiżowe nagrody na festiwalu Fringe w Edynburgu w 1994 roku. W latach 1997–1999 mieszkał w Edynburgu i pracował dla European Art Foundation Richarda Demarco, był też członkiem grupy performerskiej The Elements i zrealizował film science fiction – At the End of On-Line dla BBC 2. Aktor Teatru Polskiego w Szczecinie między (1999–2001). Podczas pobytu w USA, w latach 2001–2012 współpracował z University of Illinois w Chicago, prezentując Moskwę-Pietuszki i prowadząc warsztaty teatralne. Zrealizował pięć filmów krótkometrażowych z amerykańską reżyserką Rene Kerkman i współzałożył zespół bluesowo-rockowy Banana Street. Obecnie jako wolny strzelec współpracuje z Teatrem Kana w Szczecinie, Teatrem Szwalnia w Łodzi i Teatrem Biuro Podróży w Poznaniu oraz Instytutem Grotowskiego i szczecińskim Inkubatorem Kultury. Mieszka we Wrocławiu. Jarosław Fret jest założycielem i liderem Teatru ZAR, reżyserem, aktorem, dyrektorem Instytutu Grotowskiego, wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego Filii we Wrocławiu, przewodniczącym Rady Kuratorów i kuratorem ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser czterech spektakli zespołu. Tryptyk Ewangelie dzieciństwa był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi, Seulu i Pekinie. W listopadzie 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem Armine, Sister, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. Fret wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk Ewangelie dzieciństwa (2010). Spektakl Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej we Wrocławiu. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli. Spektakl prezentowany w ramach „Monosytuacji 3. Cyklu małych form teatralnych” |