| Peter Brook we Wrocławiu |
|
Wystawa dokumentująca wizyty Petera Brooka we Wrocławiu, na zaproszenie Ośrodka Grotowskiego i Instytutu z okazji 90. urodzin artysty 21 marca – 17 kwietnia 2015 {sobota–piątek} CaféTHEA Otwarcie wystawy: 21 marca, ok. godz. 20:40 Wstęp wolny Wystawa czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 10:00–17:00 oraz pół godziny przed rozpoczęciem wydarzeń odbywających się w Przejściu Żelaźniczym. Informacja o zwiedzaniu wystawy dostępna w Sekretariacie i CaféTHEI. Rolą teatru powinno być otwieranie nas na prawdę, uczenie, że to, co jest na powierzchni zjawisk, jest nieprawdziwe. Oczywiście, teatr nie przynosi nam od razu odpowiedzi, ale daje energię, życie i odwagę. Teatr nie powinien odbijać, niczym kamera, tego, co jest na powierzchni, powinien raczej oświetlać to, co ukryte. Najważniejsze zaś, aby niósł ludziom pozytywne energie. Peter Brook podczas spotkania w Ośrodku Grotowskiego w 1991 roku, przełożył Grzegorz Ziółkowski W latach 1991–2009 Peter Brook sześciokrotnie odwiedzał Wrocław, uczestnicząc w konferencjach i spotkaniach z publicznością, a także prezentując spektakle oraz filmy. Jako gość Ośrodka Grotowskiego po raz pierwszy przyjechał w 1991 roku w związku z polską premierą filmu Spotkania z wybitnymi ludźmi oraz promocją książki Fragmenty nieznanego nauczania Piotra Demianowicza Uspienskiego. W 2001 roku wziął udział w międzynarodowej konferencji W stronę esencji. Georgij Iwanowicz Gurdżijew – oddziaływanie i znaczenie, w Roku Grotowskiego 2009 uczestniczył w styczniu w konferencji Grotowski: Co było, co jest. I co jest do zrobienia, prezentując angielskie wydanie książki With Grotowski. Theatre is Just a Form, a w czerwcu gościł na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Świat miejscem prawdy”. We Wrocławiu pokazywano następujące spektakle w reżyserii Petera Brooka: Garnitur (2002), Tierno Bokar (2005), Wielki Inkwizytor (2007), Fragmenty (2009) oraz 11 and 12, który powstał jako koprodukcja Instytutu Grotowskiego, Barbican Centre z Londynu i CICT/Theatre des Bouffes du Nord z Paryża w ramach programu „Masters in Residence”. Regularnie w Ośrodku gościli również współpracownicy Petera Brooka. W 2005 i 2007 roku sesje warsztatowe poprowadzili aktor Bruce Myers i muzyk Toshi Tsuchitori. W ramach Kina Teatralnego wielokrotnie prezentowane były zarówno spektakle Petera Brooka, jak i wyreżyserowane przez niego opery i filmy, m.in. Wiśniowy sad, Carmen, Mahabharata. Nakładem Ośrodka i Instytutu ukazały się trzy książki Petera Brooka: Ruchomy punkt. Czterdzieści lat poszukiwań teatralnych 1946–1987 (2005), Wywołując i zapominając Szekspira (2006) oraz Z Grotowskim. Teatr jest tylko formą (1. wyd. 2007, 2. wyd. 2 popr. 2015, wyd. angielskie With Grotowski. Theatre is Just a Form, 2009), a także książka poświęcona jego twórczości autorstwa Georges’a Banu, Peter Brook. Ku teatrowi pierwszemu (2013). Na wystawę złożą się fotografie, plakaty oraz programy teatralne. Zaprezentowane zostaną również nagrania ze spotkań z reżyserem. W otwarciu wystawy uczestniczyć będą goście specjalni, Stanisław Krotoski i Grzegorz Ziółkowski.     Peter Brook urodził się 21 marca w 1925 roku w Londynie. W 1942 roku wyreżyserował tam swoją pierwszą sztukę i od tego czasu zrealizował ponad osiemdziesiąt przedstawień w Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. Pracując w Royal Shakespeare Company, wystawił: Stracone zachody miłości, Miarka za miarkę, Tytusa Andronikusa, Króla Leara, Marat/Sade’a, US, Sen nocy letniej oraz Antoniusza i Kleopatrę. W 1971 roku utworzył w Paryżu Międzynarodowy Ośrodek Poszukiwań Teatralnych, którego stałą siedzibą stał się w 1974 roku Teatr Bouffes du Nord. Wyreżyserował w nim: Tymona Ateńczyka, Ików, Ubu w Bouffes, Konferencję ptaków, Kość, Wiśniowy sad, Mahabharatę, Albercie, powstań!, Burzę, Mężczyznę, który…, Kto tam?, Szczęśliwe dni, Jestem fenomenem, Garnitur, Tragedię Hamleta, Daleko stąd, Śmierć Kriszny, Twoją dłoń w mojej dłoni, Wielkiego Inkwizytora, Tierno Bokara, Sizwe Banzi nie żyje i Fragmenty, 11 and 12, Dlaczego, dlaczego oraz Dolinę zadziwienia. Dorobek reżyserski Brooka w operze obejmuje: La Bohème, Borysa Godunowa, Olimpijczyków, Salomé i Wesele Figara w londyńskiej Covent Garden, Fausta i Eugeniusza Oniegina w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku, Tragedię Carmen i Pelléasa – Impresje w Bouffes du Nord w Paryżu, Don Giovanniego na festiwalu w Aix-en-Provence, a także Czarodziejski flet. Opublikowana w 1998 roku autobiografia Petera Brooka Threads of Time dołączyła do wcześniejszych publikacji jego autorstwa – do przetłumaczonej na wiele języków, w tym na język polski: Pustej przestrzeni (1968), Ruchomego punktu (1987), Nie ma sekretów (1993) i Wywołując (i zapominając) Szekspira (2002). W jego dorobku filmowym znajdują się: Władca much, Marat/Sade, Król Lear, Moderato Cantabile, Mahabharata i Spotkania z wybitnymi ludźmi. Więcej o Peterze Brooku: www.grotowski.net/encyklopedia/brook-peter www.newspeterbrook.com |