Znajdujesz się™ na archiwalnej stronie Instytutu Grotowskiego działają…cej do 21 marca 2016. Aktualna strona dostę™pna jest pod adresem: www.grotowski-institute.art.pl.
Instytut im. Jerzego Grotowskiego
  • Polish
  • English
Rynek-RatuszBrzezinkaNa Grobli
                                                              
Świadek
Akcja Daisuke Yoshimoto

24 kwietnia 2015 {piątek} 20:15
Wrocław, plac przed kościołem św. Elżbiety, ul. św. Mikołaja
Wstęp wolny

Świadek w swej istocie jest artystycznym pytaniem, czy działanie performatywne może mieć siłę memento.

Akcja nawiązuje bezpośrednio do konceptu scenograficznego spektaklu Teatru ZAR, Armine, Sister. Jej najważniejszy element stanowi instalacja złożona z 16 kolumn ustawionych jako model świątyni ormiańskiej. Jest to jednak dzieło niezależne, choć powstałe na tych samych artystycznych założeniach co przedstawienie Teatru ZAR. Świadek, wpisując się w tematykę poświęconą historii Ormian, jednocześnie ją przekracza – dotyczy problemu zachowywania i niesienia pamięci.

Po raz pierwszy współpracę z Daisuke Yoshimoto Teatr ZAR podjął w 2003 roku, przygotowując w ramach projektu „Ewangelie dzieciństwa” spektakl Łazarz. Twórcze spotkanie z japońskim tancerzem stanowiło bardzo ważny moment formujący zespół, którego honorowym członkiem stał się wówczas mistrz butō.

Świadek jest istotnym głosem w dyskursie na temat tożsamości aktora/performera, ukazuje mnogość możliwych identyfikacji artysty oraz różnorodność definicji podmiotowości performera. Dodając akcję Daisuke Yoshimoto do programu seminarium praktycznego BodyConstitution, stawiamy pytania, jak świadectwo zmienia i konstytuuje tożsamość aktora, w jaki sposób performer może dawać świadectwo i samego siebie powoływać na świadka wydarzeń, które nie są częścią jego doświadczenia?


Wykonanie: Daisuke Yoshimoto
Koncepcja:
Jarosław Fret

Fot. Karol Jarek

Daisuke Yoshimoto ukończył kierunek sztuki na Wydziale Teatru na Uniwersytecie Nippon w 1967 roku. Od pierwszych lat swej scenicznej aktywności współpracował i współtworzył spektakle z największymi twórcami butō, m.in. z Kazuo Ohno (jako menadżer przy Argentynie, 1977 i Mojej matce, 1981), Hisayo Iwaki, Yukihiko Sakai. Pierwsze przedstawienie butō Głowa kobiety ptaka przygotował w 1983 roku. Występował w wielu krajach, np. w Austrii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, na Ukrainie i Węgrzech, we Włoszech i USA. Wielokrotnie gościł w Polsce, prezentując swoje spektakle Eros i Tanatos (2004) oraz Ruiny ciała (2008) m.in. w Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu (na zaproszenie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego). W 1997 roku pełnił funkcję programowego konsultanta festiwalu tańca butō, którego pomysłodawcą i realizatorem był Ośrodek Grotowskiego. W 2003 roku współpracował z Teatrem ZAR w ramach projektu „Ewangelie dzieciństwa”, tańcząc w spektaklu Łazarz. W roku 2010, wspólnie z Jackiem Ostaszewskim i grupą Osjan, wystąpił w Teatrze Wielkim i Operze Narodowej ze spektaklem Ruiny ciała, a także na czterdziestolecie zespołu na Festiwalu Skrzyżowanie Kultur. W 2012 roku podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy” zaprezentował we Wrocławiu spektakl Kiokatabira ciała. W 2013 roku po raz pierwszy przedstawił na wrocławskim placu Solnym akcję Świadek w ramach projektu „Armine, Sister”.



W ramach seminarium praktycznego BodyConstitution