strona główna
Juliusz Tyszka |
Dr hab. Juliusz Tyszka, profesor nadzwyczajny UAM, teatrolog, kulturoznawca, performatyk (tyszkaj@amu.edu.pl). Od 1978 pracuje w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Wydział Nauk Społecznych). Autor sześciu książek (m.in. Widowiska nowojorskie, Poznań 1994; Między prawdą a doktryną. ”System” Stanisławskiego w Polsce 1944-1956, Poznań 2000; Teatr Ósmego Dnia – pierwsze dziesięciolecie (1964-1973, Poznań 2005); redaktor pięciu (m.in. Teatr w miejscach nieteatralnych, Poznań 1998; Obywatelski protest i karnawał uliczny. Serbia, 17 listopada 1996 - 20 marca 1997, Poznań 1998), współredaktor trzech; autor ok. dwustu artykułów, relacji, szkiców, felietonów i recenzji opublikowanych w Polsce i za granicą; tłumacz z angielskiego i francuskiego. Ostatnio wydał książkę Mistrzowie (Poznań 2006) oraz napisane wspólnie z Joanną Ostrowską Szkice o teatrze alternatywnym (2008). W latach 1977-82 lider i aktor Studenckiego Teatru ICD (Plany na życie, Nasza lista przebojów), 1984-1990 kierownik literacki i menedżer międzynarodowy Nieinstytucjonalnego Teatru Zawodowego „Wierzbak” Sp. z o.o., pierwszego prywatnego teatru w Polsce po roku 1950. W latach 1986-89 sekretarz Generalny Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatru dla Dzieci i Młodzieży (ASSITEJ). Założyciel (1990) i redaktor naczelny (do 1992) „Poznańskiego Przeglądu Teatralnego”. Stypendysta Programu Fulbrighta na New York University (1992/93, Tisch School of the Arts, Department of Performance Studies, Faculty Associate: prof. Richard Schechner). W latach 1994-2004 współpracownik Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Malta”. Od 1999 „advisory editor” brytyjskiego „New Theatre Quarterly”. Wykładał na uniwersytetach we Francji, a od 2006 jest wykładowcą Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą-Słubicach. Od 2003 współzałożyciel i współorganizator europejskiego programu studiów magisterskich European Masters in Science of Performative Creativity (www.ema-ps.eu), koordynowanego przez University of Malta, z udziałem UAM i Università „La Sapienza” z Rzymu. Zainteresowania badawcze: społeczny i artystyczny kontekst funkcjonowania teatru alternatywnego, performatyka i teoria widowiska, teoria aktorstwa, teorie Konstantego Stanisławskiego, ich recepcja w Polsce oraz ich wpływ na współczesną kreację teatralną, dorobek Jerzego Grotowskiego w dziedzinie praktyki i teorii „działań typu widowiskowego”, historia teatru studenckiego i alternatywnego w Polsce, teatr eksperymentalny w USA, teatr amerykański, teatr dla dzieci i młodzieży, historia teatru polskiego w latach 1944–1956, zastosowanie technik teatralnych w terapii, edukacji oraz w biznesie. |